I don't care anymore

 Eh shikoj perreth dhe shume gjera kane ndryshuar. Te gjithe kane ndryshuar ose ka ndryshuar kendveshtrimi im per boten. Nuk e di dhe nuk mund ta them me saktesi por di te them qe e ndjej veten me te forte. Di te them qe nuk jam ajo qaramanja e dikurshme. Epo jo nuk jam me ajo qe thyhej. Edhe pse tani jam e thyer nuk te lejoj te me shkelesh serish sepse tani te bej te kuptosh cdo te thote fjala dhimbje. E di tani nuk me intereson me asgje. Madje as ti. Askush pervec familjes nuk e meriton interesimin dhe kujdesjen time. Ti isha ai qe I theve gjithcka. Theve besimin tim, theve kujdesin tim, me theve mua. Hah por nuk ta merrte mendja qe une do te mundja te merrja guximin dhe te ecja perpara pa e vrare mendjen shume per ty apo jo?

Epo e pate gabim sepse me shiko ku jam sot. Dhe shikoje pak veten ku je ti sot. Shume ulet. Eh kjo eshte jeta apo jo? Nje jete qe po ndeshkove do te te ndeshkoje. Duhet te mesosh prej saj sic bera une. E di ? Gabimet megjithese te lendojne te japin mesime te rendesishme. Dhe nje nder to eshte te mos besh serish te njejtin gabim. Te mos bej gabim serish dhe te te besoj me ty.

Shikoj veten ne pasqyre dhe kam ndryshuar mjaft. Tani e kuptoj qe jam une ajo qe kam ndryshuar dhe jo bota. Disa dite me pare kur shihesha ne pasqyre shikoja rimelin e prishur nga lotet, floket te bera lemsh, dhe vetja ime sin je kufome. Derisa fillova ta urrej veten ne ate menyre. Keshtu vendosa te ndryshoj. Kuptova se nuk ia vlente te rrija dhe te shkoja kohen time te cmuar kot duke menduar per dike te pavlere si ti.

Nuk humbet koha me njerez qe nuk ta dine velren. Nuk humbet koha me ato njerez qe nuk duan tia dine. Tani duhet patur parasysh per te ardhmen megjithese me vjen kaq keq per ate kohe te shkuar dem. Koha eshte gje e cmuar dhe nuk rekuperohet. Por gjithesesi nuk ka rendesi me tani. Ajo qe iku iku. Nuk kthehet me.

Me kujtohet kur me thoje qe te tregohesha e forte dhe te mos mposhtesha nga askush. Epo me ne fund me ke thene nje fjale te sakte. Nje fjale e cila me beri mjaft mire. E ndoqa keshillen tende. Por kujt ia merrte mendja se do ta ndiqja kundrejt teje. Askujt. Te tieret bejne sikur u vjen keq. Bejne sikur te ndihmojne nderkohe qe nuk te japin sa sa gjysma e grimces se ndihmes. Ashtu sic ndodhi me ato qe I quaja “ shoqe”. “Shoqe” ky eshte emri I fundit qe ato meritonin. Gjithesesi dhe kjo me vlejti sepse mesova te mos kem besim dhe tek ajo “gjeja e cmuar qe e quajme shoqeri” . Ju premtoj te gjitheve qe ajo “R” qe njihit me pare eshte tretur. E tretet ju. Tani kjo qe shihni eshte totalisht tjeter. Muaaaah ju pershendes juve qe u larguat. Tju them te verteten me bente nder….